In de jaren ’60 was er verdeeld over Nederland een groot aantal kleine asfaltcentrales en -molens. Dit veranderde in de jaren ’70, toen er een conglomeratie van asfaltcentrales ontstond waardoor Nederland nog ‘slechts’ 144 centrales rijk was. Toen in de jaren ’90 de wetgeving veranderde en er strenger gecontroleerd werd op onder andere de emissie, bundelden kleine centrales hun krachten om hoge investeringen in aanpassingen aan de kleine centrales te voorkomen. De bouw van APW was een feit en in juni 1999 werd de centrale geopend. Rond de eeuwwisseling bestonden er nog maar 43 asfaltcentrales in Nederland waarvan 3 in Noord-Nederland (Heerenveen, Kootstertille en Westerbroek). Door de jaren heen produceerde APW 162.000 tot 478.000 ton per jaar, dit alles geheel afhankelijk van de economische situatie en lopende projecten.
Vandaag de dag
APW produceert vandaag de dag gemiddeld ruim 260.000 ton asfalt per jaar, bestaande uit 120 tot 130 verschillende producten aan onderlagen, tussenlagen en bovenlagen. “We zien nu de trend van rood asfalt” aldus Ronald Bubberman, sinds een jaar werkzaam als bedrijfsleider APW. Vanuit zijn kantoor kijk je uit over het prachtige natuurgebied waar het terrein aan grenst. Bubberman is verantwoordelijk voor de dagelijkse aansturing van het 13-ledige team. Hij houdt zich onder andere bezig met voorraadbeheer, de planning en de rapportage. Met grote regelmaat voert hij overleg met de asfaltcoördinatoren van de aandeelhouders, om de productie, de veiligheid en het personeel te waarborgen.
Circulaire economie
Vol trots spreekt hij over het initiatief ‘molen 3.0’, een plan om over twee jaar de installatie te vernieuwen met zoveel mogelijk hergebruik van bestaande onderdelen (in het kader van de circulaire economie). Ook vertelt hij dat er actief gewerkt wordt aan, en door de aandeelhouders geïnvesteerd in, productinnovatie. “Laatst hebben we asfalt gedraaid met wc-papier erin verwerkt, en ook lijnzaadolie kunnen we toevoegen aan het mengsel. Op die manier kunnen we niet alleen het asfalt versterken, maar hoeven we minder hard te stoken, 135 graden Celsius in plaats van de gebruikelijke 170 graden Celsius.” Bubberman is zichtbaar trots op zijn team, bestaande uit mengers en wegers, onderhoudspersoneel, laboratoriumpersoneel, iemand op de laadschop en de administratie. En terecht, want op een 8 hectare groot terrein en met een productie van tonnen asfalt loopt APW als een geoliede machine. Op naar de volgende 5 miljoen ton!
